过云木冰记

作者:黄宗羲 朝代:清代
过云木冰记原文

  岁在壬午,余与晦木泽望入四明,自雪窦返至过云。雰霭淟浊,蒸满山谷,云乱不飞,瀑危弗落,遐路窈然。夜行撤烛,雾露沾衣,岚寒折骨,相视褫气。呼嗟咽续,忽尔冥霁地表。云敛天末,万物改观,浩然目夺。小草珠圆,长条玉洁,珑松插于幽篁,缨络缠于萝阙。琮俯仰,金奏石搏。虽一叶一茎之微,亦莫不冰缠而雾结。余愕眙而叹曰:“此非所谓木冰乎?春秋书之,五行志之,奈何当吾地而有此异也?”言未卒,有居僧笑于傍曰:“是奚足异?山中苦寒,才入冬月,风起云落,即冻飘山,以故霜雪常积也。”

  盖其地当万山之中,嚣尘沸响,扃人间。屯烟佛照,无殊阴火之潜,故为葕阳之所不入。去平原一万八千丈,刚风疾轮,侵铄心骨。南箕哆口,飞廉弭节;土囊大隧,所在而是。故为勃郁烦冤之所不散,溪回壑转,蛟螭蠖蛰,山鬼窈窕,腥风之冲动,震瀑之敲嗑。天呵地吼,阴崖冱穴,聚雹堆冰,故为玄冥之所长驾;群峰灌顶,北斗堕脅,藜蓬臭蔚,虽焦原竭泽,巫吁魃舞。常如夜行秋爽,故为曜灵之所割匿。且其怪松入枫,礜石罔草,碎碑埋甎,枯胔碧骨,皆足以兴吐云雨。而仙宫神治,山岳炳灵,高僧悬记,冶鸟木客,窅崒幽深。其气皆敛而不扬,故恒寒而无燠。

  余乃喟然曰:“嗟乎!同一寒暑,有不听命于造化之地;同一过忒,有无关于吉凶之占。居其间者,亦岂无凌峰掘药,高言畸行,无与于人世治乱之数者乎?”余方龃龉世度,将欲过而问之。

过云木冰记拼音解读

  suì zài rén wǔ ,yú yǔ huì mù zé wàng rù sì míng ,zì xuě dòu fǎn zhì guò yún 。fēn ǎi tiǎn zhuó ,zhēng mǎn shān gǔ ,yún luàn bú fēi ,bào wēi fú luò ,xiá lù yǎo rán 。yè háng chè zhú ,wù lù zhān yī ,lán hán shé gǔ ,xiàng shì chǐ qì 。hū jiē yān xù ,hū ěr míng jì dì biǎo 。yún liǎn tiān mò ,wàn wù gǎi guān ,hào rán mù duó 。xiǎo cǎo zhū yuán ,zhǎng tiáo yù jié ,lóng sōng chā yú yōu huáng ,yīng luò chán yú luó què 。cóng fǔ yǎng ,jīn zòu shí bó 。suī yī yè yī jīng zhī wēi ,yì mò bú bīng chán ér wù jié 。yú è yí ér tàn yuē :“cǐ fēi suǒ wèi mù bīng hū ?chūn qiū shū zhī ,wǔ háng zhì zhī ,nài hé dāng wú dì ér yǒu cǐ yì yě ?”yán wèi zú ,yǒu jū sēng xiào yú bàng yuē :“shì xī zú yì ?shān zhōng kǔ hán ,cái rù dōng yuè ,fēng qǐ yún luò ,jí dòng piāo shān ,yǐ gù shuāng xuě cháng jī yě 。”

  gài qí dì dāng wàn shān zhī zhōng ,xiāo chén fèi xiǎng ,jiōng rén jiān 。tún yān fó zhào ,wú shū yīn huǒ zhī qián ,gù wéi yàn yáng zhī suǒ bú rù 。qù píng yuán yī wàn bā qiān zhàng ,gāng fēng jí lún ,qīn shuò xīn gǔ 。nán jī duō kǒu ,fēi lián mǐ jiē ;tǔ náng dà suì ,suǒ zài ér shì 。gù wéi bó yù fán yuān zhī suǒ bú sàn ,xī huí hè zhuǎn ,jiāo chī huò zhé ,shān guǐ yǎo tiǎo ,xīng fēng zhī chōng dòng ,zhèn bào zhī qiāo kē 。tiān hē dì hǒu ,yīn yá hù xué ,jù báo duī bīng ,gù wéi xuán míng zhī suǒ zhǎng jià ;qún fēng guàn dǐng ,běi dòu duò xié ,lí péng chòu wèi ,suī jiāo yuán jié zé ,wū yù bá wǔ 。cháng rú yè háng qiū shuǎng ,gù wéi yào líng zhī suǒ gē nì 。qiě qí guài sōng rù fēng ,yù shí wǎng cǎo ,suì bēi mái chuán ,kū zì bì gǔ ,jiē zú yǐ xìng tǔ yún yǔ 。ér xiān gōng shén zhì ,shān yuè bǐng líng ,gāo sēng xuán jì ,yě niǎo mù kè ,yǎo zú yōu shēn 。qí qì jiē liǎn ér bú yáng ,gù héng hán ér wú yù 。

  yú nǎi kuì rán yuē :“jiē hū !tóng yī hán shǔ ,yǒu bú tīng mìng yú zào huà zhī dì ;tóng yī guò tuī ,yǒu wú guān yú jí xiōng zhī zhàn 。jū qí jiān zhě ,yì qǐ wú líng fēng jué yào ,gāo yán jī háng ,wú yǔ yú rén shì zhì luàn zhī shù zhě hū ?”yú fāng jǔ yǔ shì dù ,jiāng yù guò ér wèn zhī 。


※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

相关赏析

作者介绍

黄宗羲 黄宗羲 黄宗羲(1610~1695)中国明末清初史学家,思想家。浙江余姚人。字太冲,号南雷,学者尊为梨洲先生。其父因东林党狱被阉党迫害而死。崇祯帝即位,宗羲赴京为父鸣冤,被许为「忠臣孤子」。清顺治二年(1645)清军南下,弘光政权崩溃,鲁王朱以海监国于绍兴。他募乡民在余姚举兵抗清,时称「世忠营」。鲁王政权授以监察御史兼职方之职。兵败返回故里,课徒授业,著述以终,至…详情

过云木冰记原文,过云木冰记翻译,过云木冰记赏析,过云木冰记阅读答案,出自黄宗羲的作品

版权声明:本文内容由网友上传(或整理自网络),原作者已无法考证,版权归原作者所有。翰林诗词网免费发布仅供学习参考,其观点不代表本站立场。

转载请注明:原文链接 | http://www.nhcdzx.com/shi/46810.html

诗词类别

黄宗羲的诗词

古文典籍

热门名句

热门成语